‘Help omgeving ggz-patiënten met herkennen triggers’

Voormalige bezoekers aan een ggz-instelling keren relatief veel terug. Vaak komt zo’n terugval door een externe trigger. Het zou goed zijn als de cliënt, de omgeving, het sociaal domein én de huisarts weten wat te doen om een mogelijke terugval te voorkomen of tijdig te verhelpen. Daarom pleit Debbie van Kuijk, programmamanager Volwassenen bij Yulius, voor een platform met raad en daad.

Een patiënt die ontslagen wordt uit een zorginstelling, mag terug naar de thuissituatie. Maar deze verplaatsing brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, zeker als het gaat om de zorg rond het mentaal welzijn. De vraag is dan ook: hoe kan de zorg thuis beter aansluiten op de zorg in een instelling? Dat is daarom een van de cases tijdens Dare2Cross: Let’s Tech Care op 1 februari. (Bekijk alle cases op https://www.dare2cross.nl/traject/lets-tech-care/#themas-en-cases). Volgens Debbie van Kuijk van Yulius zou een digitaal platform een goede oplossing zijn.

“Herstellen doe je thuis. Dat geldt ook voor de geestelijke gezondheidszorg. Maar bij die thuiskomst speelt een aantal kwesties. Allereerst dat de maatschappij wél begrijpt dat iemand na bijvoorbeeld een heupoperatie na een paar weken weer terugkeert. Maar dat begrijpen we níet altijd bij iemand met een psychische klacht. We zien blijkbaar ziet liever dat zo iemand helemaal beter terugkeert in de maatschappij.

Daarnaast zien we dat patiënten en hun familie vaak onvoldoende steun krijgen om de vaardigheden die zij hebben geleerd om te voorkomen dat het misgaat toe te passen. Bovendien heeft de huisarts niet altijd direct zicht op wanneer het misgaat. De kans dat het misgaat is dan ook groot: de recidive bij geestelijke gezondheidszorg is relatief hoog. Vaak leidt een trigger, zoals het overlijden van een naaste, het kwijtraken van een baan of een gezondheidsklacht tot tijdelijke terugval.

Als zo’n trigger zich voordoet, dan heeft een voormalig patiënt dus steun nodig. Het gaat daarbij om verschillende partijen, bijvoorbeeld op het gebied van WMO, huisartsen en praktijkondersteuners GGZ, herstelacademie, sociale dienst, sociaal wijkteam enzovoorts. Het landschap is nu nog te versnipperd, waardoor patiënten en hun omgeving niet weten met welke vraag of probleem ze waar terecht kunnen.

Daarom zou een digitaal platform een oplossing kunnen zijn. Zo’n platform zou informatie moeten bieden, bijvoorbeeld over zorgaanbieders. Maar ook zou er een chatfunctie moeten zijn, zodat persoonlijke vragen gesteld kunnen worden. Zo’n platform zou dus veel leed kunnen voorkomen, en zorgen voor minder druk op de zorg.

Zo’n platform bestaat er nog niet; het zal dus gemaakt moeten worden. Dat vraagt enerzijds om geld. Maar minstens zo belangrijk is samenwerking tussen verschillende partijen. Een voorbeeld: voor de chat kan bijvoorbeeld worden samengewerkt met studenten Toegepaste psychologie. Ik hoop dat we binnen Dare2Cross Let’s Tech Care verder kunnen praten over zo’n samenwerking. Zodat we samen een geïntegreerd vangnet kunnen organiseren.”